Nga Armand Braho
Nuk ka neveri më të madhe se kur shoh përsëri disa horra të cilët edhe në ditën e sotme nderojnë kryefundërinën e shoqërisë që ja nxiu jetën një kombi për 40 vite me rradhë.
Në ditën e çlirimit të Tiranës prap ca burra pisa, pa logjik dhe dinjitet nderojnë një përbindësh gjakpirës. E them shpesh që keta janë bijtë e etërve gjakpirës që I kanë siell vec të zeza këtij vendi.
Problemi më I madh në këtë rast është injektimi I ideve të qelbura tek rinia, të cilat me thënë te drejtën ja kanë arritur të injektohen. Mbaj përgjegjësi kur them, se disa nga këta moshatarët e mij po behen më të ulët dhe të ndyre se prindërit e tyre.
Mjer cfarë brezi po rritet, gjakatarë që kanë simpati për Evrerin dhe mundohen që idetë e injektuar nga prindrit e tyre ti përcojnë dhe tek të tjërët.
Le të sqaroj se kur flas për këtë kategori njerzish, nuk flas për ata të cilët I janë nënshtruar sistemit sepse nuk kishin rrugë tjetër. Por e kam për ata fundërina të cilët kanë dënuar, kanë vrarë, prerë, torturuar dhe sëfundmi transferojnë këto antivlera tek një brez I cili besoj se I ka përvetësuar.
Boll më me ca fundërrina që ngrenë fotot e diktatorit dhe lavdërojnë atë.
Le të kuptojmë dicka, nuk është problemi tek fotot apo lëvdatat, por tek mesazhi që ata përpiqën të përciellin, që ata janë ende gjallë. Po, ata janë ende gjallë dhe madje kanë dhe shumë detyra drejtuese. Por këtyre njerëzve I duhej dhënë një mësim I mirë që vitin 1990, sot është shumë vonë. Per një gjë të jenë të sigurtë, fuqia e tyre do përfundojë kur të ngordhi I fundit I brezit të tyre, sepse brezi jonë mund të ketë disa fije me ide të tilla por nuk do I lejoj ato ide të shpalosen…
Nga dashuria e madhe që keni për Enverin, ishalla I bashkoheni sa me shpejt në ferr për të këqiat që I keni bërë këtij vendi.