KUR POPULLI TRADHTON BESIMIN E QEVERISË.

Më 16-17 Qershor 1953, RDGJ e at’hershme Gjermania Lindore e ndarë mbas Luftës së Dytë botërore, përfshihet nga protestat.
Shkaku i protestave, u konsideruan disa masa drastike që mori qeveria socialiste nëpermjet centralizmit ekonomik, për ta rritur prodhimin mbi 10%. Kryesisht për shkak se Perëndimi gjerman po jetonte Wirtschaftswunder-in(bumin ekonomik) nga ndihmat amerikane.
Stalinistët në vend të çonin ndihma ekonomike për gjermano-lindorët si amerikanet për gjermano-perendimorët, dërguan 20.000 ushtar e qindra mijëra tanke e autoblinda, duke i shtypur me gjak.

Shtypi i atëhershëm që i shërbente me zell dhe detyrim ligjor qeverisë socialiste, shkruante me germa të mëdha se me këto protesta, populli ka tradhtuar besimin e qeverisë dhe nuk do ta ketë te lehtë që ta rifitojë atë.

Shkrimtari dhe dramaturgu marksist e socialist Bertold Breht, mbështetur në sa lexohej nga kryeartikujt e gazetave, shton sarkazmen e vet:
“…në këtë rast, mendoj se do të ishte ma mirë ta shkrijmë fare popullin për të zgjedhur një tjetër…”

Thelbi i sarkazmës së shkrimtarit konsistonte në guximin dhe pafytyrësinë e Qeverisë dhe pushtetit soc-ialist ta trajtonte popullin dhe opinionin publik si objekt përpunimi qeveritar.

Noam Comsky në dy nga 10 strategjitë e mashtrimit të opinionit shenon:
E para “Strategjia e shpërqendrimit:
Është element i hershëm i kontrollit shoqëror që konsiston në shmangien e vëmendjes së publikut nga çështjet e rëndësishme, nga problemet shoqërore serioze, dhe nga ndryshimet e ndërmarra prej elitave ekonomiko-politike, përmes teknikës së përmbytjes me informacione të parëndësishme.
Mbajtja e publikut të zënë me problematika dytësore, të parëndësishme, pa i dhënë mundësi te reflektojë. Ndryshe quhet “arma me silenciator, për të vrarë tinëz..”
E pesta: Strategjia e trajtimit të publikut si fëmijë
Pjesa dërrmuese e reklamave përdor diskutime, argumente, personazhe dhe një intonacion fëmijëror, shpesh herë afër dobësisë, sikur spektatori të ishte foshnje ose i mangët në tru. Sa më shumë që tentohet gënjimi i spektatorit aq më shumë përdoret toni foshnjarak. Përse? Nëse dikush i drejtohet një personi sikur ky të ishte 12 vjeç, atëherë, në bazë të sugjestionit, personi në fjale do të përgjigjet ose do të reagojë pa frymën e duhur kritike, sikur të ishte vertet fëmijë.

Gjatë konferencës për shtyp të kryeministrit socialist, vetë ose nëpunësit e tij që paguhen me lekët e taksave të të gjithë shqiptarve, bash në stinën e protestave, shpërndajnë këtë qarkore:
“…Goca dhe cuna, pershendetje te gjitheve! Sot eshte dita e parafundit e ketij viti kalendarik, POR per ne është viti i ri politik. Sepse sic e dini, ne oren 12.00 Kryeministri zhvillon LIVE ne facebook&tëitter konferencen tradicionale te fundvitit, e në te njejten kohe, edhe bashkebisedimin me gazetaret! Ndaj, te gjithe sebashku le ti bejme share ne menyre qe Mesazhi yne te ndiqet e percillet nga sa me shume njerez. Forca! Share, share, share. Suksese!”

Tre ditë përpara Konferencës për shtyp të Kryeministrit socialist, vdiq Amos Oz i cili pesëdhjetë vjet më vonë nga sarkazma e Brehtit, publikon librin “How to cure a Fanatic” (2002)nëpëmjet të cilit shkrimtari nënvizon rrëzikun e regresit infantil të shoqërive, ku njerëzit mund të kthehen në anëtarë të një kopështi parashkollor për të pushtetshmit.
“…të zhveshur nga ideoligjitë, mbasi ato janë flakur si zhele, por të frenuar, mosbesues e të zhgenjyer nën qeveritë e tyre, zgjedhësit mbeten një pré e lehtë për premtimet e fryra dhe të pafytyra të politikës gjoja të re që galvanizon masat.
Shkrimtari i madh nënvizon gjithashtu se këta të pafytyrë i rekrutojnë njerzit duke u tundur atyre në sy fantazmat e vjetra.

Sigurisht populli ne kete stinë protestash duhet të ketë tradhtuar besimin e qeverisë.

ZEF ZEFI